Author :
Abstract
Azgelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler/bölgeler, sermayeye göre emek üretim faktörüne daha yoğun olarak sahiptir. Bu nedenle üretimde karşılaştırmalı üstünlük modeline uygun olarak emek-yoğun sanayi sektörleri bu ekonomilerde öne çıkmaktadır. Bunun önemli bir nedeni sermaye, bilgi, teknoloji vb yetersizliği sorunu olmaktadır. Emeğin maliyetinin sermayeye göre daha düşük düzeyde gerçekleşmesi, üretim yapısının tercih edilmesinde önemli bir neden olmaktadır. Özellikle tarıma dayalı sanayiler (örn tekstil, gıda sanayileri), inşaat vb bu ekonomilerde öne çıkan sektörler olmaktadır. Ancak bu modelin sürdürülebilirliği sorunu önemli bir risk ve/veya tehdit unsuru olmaktadır. Özellikle uluslararası ticaretin gelişmesi sonucu daha düşük maliyetle üretim yapabilen ekonomilerin rekabeti bu alanda yoğunlaşmaktadır. Türkiye ekonomisinde de emek-yoğun sanayileşmenin yoğunlaştığı azgelişmiş bölgeler, bu süreçten olumsuz olarak etkilenmektedir. Bu modele uygun olarak Adıyaman ili de uzun yıllar tarım ve tarıma dayalı sanayi yapısının ağırlıklı olduğu bir sektörel yapıya sahip olmuştur. Özellikle 1990’lı yıllarda başlayan tekstil sektörü ile gelişme arayışı ortaya çıkmıştır. Ancak 2000’li yıllardan itibaren bu sektörde sorunlarla karşılaşmaya başlamıştır. Bunun çözüm yolu bilgi yoğun bir sanayileşmeye bağlı olmaktadır.
Keywords
Abstract
Underdeveloped and developing countries/regions have more labour production factor in comparison to the capital factor. For this reason, labour-intensive industries are prominent in these economies, in line with the comparative advantage model in production. The important reason for this is the inadequacy of capital, information, technology, etc. The fact that the cost of labor is lower than the capital is an important reason to prefer the production structure.In particular, agricultural-based industries (i.e. textile, food industries), construction etc. have become prominent sectors in these economies. However, the sustainability of this model has an important risk and / or threat factor. As a result of the development of international trade, especially the competition between economies that can produce at a lower cost became very intense. Also in the Turkish economy, underdeveloped regions with labour-intensive industrialization are negatively affected by this process. In the line with this model, sectoral structure of Adıyaman province predominantly based on agriculture and agricultural industry for many years. Starting from the 1990s, especially in the textile sector, search for further developments have started. However, from the year 2000 onwards, textile sector also began to face problems. The solution depends on knowledge-intensive industrialization
