Bu çalışmada gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin hedefledikleri daha fazla büyüme isteklerinin çevresel etkisi araştırılmıştır. Araştırmada gelişmiş ve gelişmekte olan 25 Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD) ülkesi (Almanya, Avusturya, Avusturalya, A.B.D., Belçika, Fransa, İspanya, İtalya, İzlanda, Birleşik Krallık, İsveç, İsviçre, Polonya, Portekiz, Türkiye, Yunanistan, Yeni Zelanda, Japonya, Norveç, Kanada, Finlandiya, Hollanda, İrlanda, Lüksemburg ve Danimarka) baz alınmıştır. Ülkelerin ortak olarak bulunan verilerinden 1990-2014 yılları arasındaki 25 yıllık veri seti ele alınmıştır. Bağımlı değişken olarak Gayri Safi Yurtiçi Hasıla (GSYH), bağımsız değişkenler olarak ise karbon monoksit (CO), nitrik asit (NO) ve birincil enerji arzı kullanılmıştır. Araştırmada panel veri yöntemi kullanılmış olup, çalışmadaki ülkelerde ve yıllarda Çevresel Kuznets Eğrisi (ÇKE) yaklaşımının geçerli olup olmadığı ayrıca enerji tüketimi ile çevresel bozulma arasında ilişki olup olmadığı araştırılmıştır. Yapılan testler sonucunda söz konusu ülkelerde ÇKE yaklaşımının geçerli olduğu görülmüştür.
In this study, the environmental effects of further growth aimed at developed and developing countries were investigated. The study based on 25 The Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD) developed and developing countries. A common set of 25 years of data from 1990 to 2014 has been examined. Gross Domestic Product (GDP) as dependant variable, carbon monoxide (CO), nitric acid (NO) and primary energy supply were used as independant variables. The panel data method was used in the study and it was researched whether The Environmental Kuznets Curve (EKC) is valid as well as the relationship between energy consumption and environmental degradation in those years in these countries. As a result of the tests made, it has been seem that the approach of the EKC is valid in the mentioned countries.