Author:
Abstract
Günümüzde Türkiye nüfusunun üçte biri tarımla uğraşmaktadır. Ancak bu kesimdeki tarımın milli gelire katkısı sadece %7-8 civarındadır. Bu durum tarımla ilgili reform çalışmalarının uygulanma sürecinin başlatılmasına öncü olmuştur. 1999 yılında yapılan Stand-by Antlaşması, 2000’li yıllardaki IMF ve DB ile yapılan antlaşmalar ve 2001 yılında DB ile imzalanan Tarım Reformu Uygulama Projesi ile başlayan bu süreç ile 2008 yılında doğrudan gelir desteğinin kaldırılması ve akabinde sertifikalı tohum ve fidan desteği çalışmalarıyla tarım iyileştirilmeye çalışılmaktadır. Bu çalışmada Türkiye’de tarım politikaların değişiminden bahsedilmiş, başlıca yapısal nedenler ortaya konularak değişen tarım şartları ve uluslararası arenaya uyum sağlama süreci açıklanmıştır. Gelişmiş ülkelerdeki tarım politikaları uygulamada Türkiye’ye göre daha iyileştirici olup, geleneksel tarımdan modern tarıma geçişte Türkiye’nin karşılaştığı zorluklar artmış, dışa açılımdaki rekabet gücü politikalara rağmen kayda değer bir artış gösterememiştir. Özetle bugüne gelen noktada tarım sektöründe gelir dengesizliği giderilememiş ve bu dengesizlik ülkede istihdam sorunları yaratmıştır.
Keywords
Abstract
Today, one third of Turkey's population is engaged in agriculture. However, the contribution of agriculture to the national income is only about 7-8 percent. This situation paved the way for the implementation of the reform agenda. With the help of this process which started with the stand-by agreement made in 1999, the treaties signed with IMF, WB in 2000 and the Agricultural Reform Implementation Project signed with WB in 2001, agriculture is being tried to be removed rapidly until 2008 and then to be improved with certified seed and sapling support. In this study, it is explained that the changes in agriculture policies in Turkey, the main structural reasons and the process of adapting to changing agricultural conditions and international arenas. While agricultural policies in developed countries are more healing than in Turkey, the difficulties faced by Turkey in the transition from traditional agriculture to modern agriculture have increased and there has been no significant increase in outward opening despite the competitive politics. In summary, the income imbalance in the agricultural sector has not been solved at this point and this imbalance has created employment problems in the country