Uluslararası finansal sermaye hareketlerinin son dönemde büyük boyutlara ulaşmasıyla birlikte döviz kuru seviyelerinde büyük dalgalanmalar yaşanmıştır. Bunun üzerine politika yapıcılar farklı stratejiler altında geliştirdikleri para politikası uygulamaları ile döviz kuru seviyesinde ortaya çıkan istikrarsızlıkları kontrol etmeye çalışmışlardır. Öncelikle sabit kur rejimi altında kur hedeflemeli para politikası stratejisi uygulanmıştır. Daha sonraki süreçte ise esnek kur rejimi altında parasal ve enflasyon hedeflemeli para politikası stratejileri benimsenmiştir. Çalışmamızın amacı geçmiş dönemde uygulanan bu para politikası stratejilerinin sonuçlarını literatür taraması yöntemiyle karşılaştırmalı olarak incelemektir. Buna göre sermaye hareketleri ile döviz kuru arasındaki etkileşim nominal ve reel kur tanımlarına bağlı olarak kısa ve uzun dönem çerçevesinde değerlendirilmiştir. Söz konusu para politikası stratejilerinde kısa vadede sermaye girişleri ile değer kazanan yerli para uzun vadede sermaye çıkışları ile değer kaybetmektedir. Bu da döviz kurunda istikrarın sağlanmasını güçleştirmektedir. Böylece sermaye girişlerinin hızlandığı bir ortamda döviz kuru istikrarını sağlamak için uygulanan alternatif para politikası stratejilerinin hiçbiri başarılı olmamaktadır. Bunun yerine kur istikrarının korunmasında sermaye hareketlerinin yönetilmesini esas alan daha kapsamlı iktisat politikalarına ihtiyaç duyulmaktadır.
There have been great fluctuations in exchange rate levels with the recent rise in international financial capital movements. Thereupon, policymakers tried to control the instabilities at the exchange rate level with the monetary policy applications based on different strategies. Firstly, the exchange-rate targeted monetary policy strategy was implemented under the fixed exchange rate regime. Later, monetary and inflation targeted monetary policy strategies were adopted under the flexible exchange rate regime. The aim of our study is to comparatively examine the results of these monetary policy strategies implemented in the past, using the literature review method. Accordingly, the interaction between capital movements and the exchange rates has been evaluated in the short and long run, depending on the definitions of nominal and real exchange rates. In these monetary policy strategies, the domestic currency, which gains value with capital inflows in the short term, loses value with capital outflows in the long term. This makes it difficult to stabilize the exchange rate. Thus, in an environment where capital inflows to the country are accelerated, none of the alternative monetary policy strategies implemented to ensure stability in the exchange rate are effective. Instead, more comprehensive economic policies based on the management of capital movements are needed to maintain exchange rate stability.