Author :
Abstract
Değişen ve gelişen dünyada teknolojik gelişmelerin de hız kazanarak artık insan hayatının vazgeçilemez bir unsur haline gelmesi, ulaşım, iletişim ve bilgiye ulaşım olanaklarının artması ve yaşanan tüm bu gelişmelerin dünyanın her yerinde aynı zamanda görülmesi, dünyayı küçük bir köy haline getirmektedir. Böyle olunca insanlar daha çok mal ve hizmet beklentileri içerisine girmekte, insanların yaşantıları değişmektedir. Ortaya çıkan tüm bu değişimlerle beraber dünya sosyal, kültürel ve ekonomik yönden bir dönüşüm içine girmiştir. Yönetim insanlığın var oluşundan beri ortaya çıkmıştır. Bu yaşanan dönüşümle beraber yönetim anlayışında da yeni gereksinim ve beklentilere cevap verecek yeni bir yönetim anlayışının ortaya çıkması gerekmektedir. Bu yeni yönetim anlayışı da hiç kuşkusuz “iyi yönetişim” olarak adlandırılmaktadır. Bu yeni anlayışa göre yöneten ve yönetilen arasındaki önceden beri var olan keskin ayrım ortadan kaldırılmakta ve yönetilenler birer paydaş olarak kabul edilmekte, yönetimin bir parçası olarak kabul edilmektedir. Bu yenilik vatandaş beklentilerinin daha etkin, daha ekonomik ve daha verimli şekilde gerçekleştirilmesini sağlamaktadır. İyi yönetişimin sağlanması için ortaya konulan katılımcılık, açıklık, hesap verilebilirlik, hukukun üstünlüğü, eşitlik, etkinlik, cevap verebilirlik, stratejik planlama vs. gibi temel ilkeler yönetimin değişmesinde ve yönetişim anlayışına geçilmesinde vazgeçilmez unsurlar olarak yer almaktadır. Bu kapsamda tüm dünyada kamu yönetimi üzerinde yeni yönetişim anlayışıyla ilgili çalışmalar yapılmakta sistemin yetersizlikleri giderilerek günün ihtiyaçlarına cevap verebilecek bir duruma getirilmesi için çalışmalar yapılmaktadır. Yönetişim sayesinde kararların daha adil ve hakkaniyete uygun bir şekilde alınması sağlanmaktadır. Yetkilerin kötüye kullanılmasının önüne geçilmektedir. İyi yönetişim aslında bir kültürdür denilebilir, bir yaşam biçimidir. İyi yönetişimin kendinden bekleneni gerçekleştirebilmesi için, teknolojik gelişmeleri yakından takip etmesi gerekmektedir. Türkiye, yaşanan bu yönetim anlayışına uyum sağlayabilmek amacıyla yeniden yapılandırma süreci başlatmış ve bu kapsamda özellikle 2000’li yılların başından itibaren kamu yönetimiyle ilgili yoğun olarak reformlar yapma yoluna gitmiştir. Bu noktada çalışmanın amacı, iyi yönetişim ilkelerinin unsurlarını açıklayarak, kamu yönetiminde meydana getirdiği değişimleri incelemektir. Ayrıca, iyi yönetişim ilkelerinin Türk kamu yönetimi için önemi üzerinde durulacaktır.
Keywords
Abstract
In the changing and developing world, the technological developments have accelerated and human life has become an indispensable element, transportation, communication and access to information have increased and all these developments are seen all over the world at the same time, making the world a small village. As a result, people go into the expectations of more goods and services, and their lives change. With all these changes, the world has transformed into a social, cultural and economic transformation. Management has emerged since the existence of humanity. With this transformation, a new management approach must be created to respond to the new requirements and expectations in the management approach. This new management approach is undoubtedly called “good governance Bu. According to this new conception, the pre-existing sharp distinction between the ruling and the ruled is eliminated, and the ruled are accepted as stakeholders and considered as a part of the administration. This innovation ensures that citizens' expectations are realized more effectively, more economically and more efficiently. Participation, openness, accountability, the rule of law, equality, efficiency, responsiveness, strategic planning, etc., are laid down to ensure good governance. Basic principles such as change of management and governance are essential elements. In this context, studies on the concept of new governance on public administration all over the world are carried out and efforts are made to eliminate the inadequacies of the system and bring them into a state that can meet the needs of the day. Thanks to governance, decisions are made in a fair and equitable manner. Abuse of powers is prevented. Good governance is actually a culture, a way of life. Good governance needs to follow technological developments closely in order to realize what is expected. Turkey initiated a restructuring process in order to adapt to this management concept and experienced in this context, especially since the beginning of the 2000s went along the road to reform its public administration as intense. At this point, the aim of the study is to examine the changes in public administration by explaining the elements of good governance principles. In addition, the importance of good governance principles for Turkish public administration will be emphasized.
Keywords
- Acar, M. (2017). Yeni Kamu Yönetiminde Yönetişimin Önemi ve Ülkemizde Oluşturulan Yönetişim Mekanizmaları, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri. Akal, Z.(1998). İşletmelerde Ölçüm ve Denetim, MPM Yayınları, No: 473, Ankara.
- Al, H. (2007). “Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu ve Türk Kamu Yönetimde Yeni Denetim Yaklaşımları”, Kamu Yönetimi Yazıları, Ed., Bilal Eryılmaz, Musa Eken, Mustafa Lütfi Şen, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- Aliefendioğlu, Y. (2001). “Hukuk- Hukukun Üstünlüğü- Hukuk Devleti”, Ankara Barosu Dergisi, Sayı: 2 http://www.ankarabarosu.org.tr/Siteler/1944-2006/, 25.04.2019.
- Argüden, Y. (2006). “Toplumsal Huzur ve Refah İçin İyi Yönetişim”, İyi Yönetişim Bülten, Sayı: 1, TESEV Yayınları.
- Arslaner, Hakan. & Karaca, Yakup. (2017). Türkiye Kamu Yönetiminde Yönetişim Algısı: Aydın İli Vergi Dairelerinde Bir Uygulama, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 4, S. 128-151.
- Ayhan, E. & Önder, M. (2017). Yeni Kamu Hizmeti Yaklaşımı: Yönetişime Açılan Bir Kapı, Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 3(2), 19-48.
- Bal, H., Algan, N. & Özdemir, P. (2015). Yeni Kurumsalcı Perspektifte Çevresel Yönetişim ve Kurumsal Çerçevenin Önemi, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 16 (2), 179-191.
- Balcı, A. (2003). “Kamu Yönetiminde ‘Hesap Verebilirlik Anlayışı”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, Ankara.
- Balcı, A. (2005). “Türkiye-AB İlişkileri Perspektifinden Kamu Yönetimi Sisteminin Yeniden Yapılandırılması”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt: 38, Sayı: 4, Aralık.
- Belediye Kanunu, http://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k5393.html, 29.04.2019.
- Bilgi Edinme Hakkı Kanunu, http://www.mevzuat.adalet.gov.tr/html/1303.html, 29.04.2019.
- Başaran, K. (2016). Yönetişim Yaklaşımı ve Yerel Yönetimler Üzerinde Uygulanabilirliği: Amasya Belediyesi Örneği, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar.
- Biricikoğlu, H. & Gülener, S. (2008). “Hesap Verebilirlik Anlayışındaki Değişim ve Türk Kamu Yönetimi”, Türk İdare Dergisi, Yıl: 80, Sayı: 459.
- Can, E. (2008). “Kalkınma Ajansları ve Yerel Ekonomik Kalkınma Faaliyetleri”, Yerel Yönetim ve Denetim Dergisi, Sayı: 2 Cilt: 13.
- Canıkalp, E. & Ünlükaplan, İ. (2015). Yönetişim Kalitesi ve Yönetişimin Ölçülebilirliği, Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi Cilt:19. Sayı:1, ss.81-100.
- Coşkun, S. (2008). “Kamu Yönetiminde Yönetişim Yaklaşımı”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, Ed., Asım Balcı, Ahmet Nohutçu, Namık Kemal Öztürk, Bayram Coşkun, Seçkin Yay., Ankara.
- Coşkun, B., Süslü, B., & Pank, Ç. (2019), Türkiye İçin İyi Yönetişim ve Toplumsal Refah İlişkisi Üzerine Bir İnceleme, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Ocak 2019 Cilt: 33 Sayı: 1.
- Çolak N. İ. (2005). “Bilgi Edinme Hakkının Sınırları ve Sınırlama Ölçütleri”, E-Akademi Yayınları, Mayıs.
- Demirel, D. (2010). Yönetişimde Yeni Bir Boyut: E-Yönetişim, Türk İdare Dergisi, Sayı: 466, Mart.
- Dinçer, Ö. & Yılmaz, Cevdet Y. (2003). Değişimin Yönetimi İçin Yönetimde Değişim, T.C. Başbakanlık, Ankara.
- DPT. (2007). Kamuda İyi Yönetişim Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
- Emrealp, S. (2005). Yerel Gündem 21 Uygulamalarına Yönelik Kolaylaştırıcı Bilgiler El Kitabı, IULA EMME Yayını, İstanbul.
- Eryılmaz, B. (2008). Bürokrasi ve Siyaset, Alfa Yayınları, İstanbul.
- Eryılmaz, B. (2009). Kamu Yönetimi, Okutman Yayıncılık, Ankara.
- Güler, B. A. (2005). Devlette Reform Yazıları, Paragraf Yayınevi, Ankara.
- Gündoğan, E. (2010). “Yönetişim: Kavram, Kuram ve Boyutları”, Yönetişim, Ed., M.Akif Çukurçayır, H.Tuğba Eroğlu, Hülya Eksi Uğuz, Çizgi Kitabevi, Konya.
- Güney, T. (2015). Yönetişim ve Sürdürülebilir Kalkınma: OECD Ülkeleri Üzerine Bir Veri Analizi, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 29, Sayı: 2.
- İnce, N.M. (2001). Elektronik Devlet: Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Yeni İmkanlar, DPT.
- İzci, F. & Sarıtürk, M. (2017). Değişen Kamu Yönetimi Anlayışı: İyi Yönetişim ve Temel Bileşeni Olarak Hesap Verebilirlik, Vol: 3, Issue: 13.
- Karabacak, H. (2003). “Hukukun Üstünlüğü ve iyi Yönetişim” İyi Yönetişimin Temel Unsurları İçinde T.C. Maliye Bakanlığı Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığı Yayını, Ankara.
- Kalkınma Ajanslarının Kuruluşu, Koordinasyonu ve Görevleri Hakkında Kanun, http://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k5449.html, 16.05.2019.
- Kalkınma Ajanslarının Kurulusu, Koordinasyonu ve Görevleri Hakkında Kanun Gerekçesi, http://www.dpt.gov.tr/bgyu/kalkinmaajans/Genel_Gerekce.pdf, 18.05.2019.
- Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu, http://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=1.5.5018&MevzuatIliski=0&so urceXmlSearch, 25.04.2019.
- Kamu Yönetimi Temel Kanun Tasarısının Genel Gerekçesi, http://www.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem22/yil01/ss349m.htm, 28.05.2019.
- Kaufman, D., Kraay, A. & Mastruzzi M. (2009). Governance Matters VIII Aggregate and Individual Governance Indicators 1996–2008, World Bank Policy Research Working Paper, No: 4978.
- Kesim, E. (2005). “Bir Etik Davranış İlkesi Olarak Hesap Verebilirlik (Hesap Verme Sorumluluğu)”, Siyaset ve Yönetimde Etik Sempozyumu, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
- Kocaoğlu, M. & Fural. M. (2018). Yerel Yönetimlerde Yönetişim Uygulamaları: Serik Belediyeleri Örneği, Asia Minor Studies, Cilt: 6, Sayı: AGP Özel Sayısı, Ekim.
- Kösekahya, G. (2003). “Katılımcılık ve İyi Yönetişim”, İyi Yönetişimin Temel Unsurları, T.C. Maliye Bakanlığı, Ayrıntı Basım Evi.
- Köseoğlu, Ö. (2007). “Türk Kamu Yönetiminde Değişen Denetim Anlayışı ve Performans Denetimi”, Kamu Yönetimi Yazıları, Ed., Bilal Eryılmaz, Musa Eken, Mustafa Lütfi Sen, Nobel Yayın Dağıtım,
- Özden, K. (2005). Ombudsman: Yeni Yönetim Anlayışı İçin Bir Model, İstanbul.
- Özdinç, H. K. (2007). “Bölgesel Politikaların Dönüşümü: Türkiye’de Kalkınma Ajansları”, Kamu Yönetimi Forumu KAYFOR IV Kuramdan Uygulamaya (Yönetim ve Reform), Ed., Atilla Göktürk, Mahmut Özfidaner, Güler Ünlü, Muğla Üniversitesi, Muğla.
- Polat, N. (2003). "Saydamlık, Hesap Verme Sorumluluğu ve Denetimin Etkinliği", Sayıştay Dergisi, sayı:49.
- Samsun, N. (2003). “Hesap verebilirlik ve İyi Yönetişim”, İyi Yönetişimin Temel Unsurları, T.C. Maliye
- Soylu, H. (2003). “Etkinlik ve İyi Yönetişim”, İyi Yönetişimin Temel Unsurları, T.C. Maliye Bakanlığı, Ayrıntı Basım Evi.
- Soykan, C., (2007). “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi İçtihatlarında Bilgi Edinme Hakkı”, AÜHF Dergisi, 56(2).
- T.C. Maliye Bakanlığı. (2003). İyi Yönetişimin Temel Unsurları, Ayrıntı Basım Evi.
- TEPAV. (2014). “Etkili Katılım için Araçlar, Yöntemler, Mekanizmalar”, Yönetişim ve Katılım, http://www.tepav.org.tr/upload/files/1408538775-7.Yonetisim_ve_Katilim.pdf (28.04.2019)
- Toksöz, F. (2008). İyi Yönetişim El Kitabı, İstanbul: TESEV Yayınları.
- Tezcan, H. (2007). “İzmir Vizyonu ve Yönetişim”, 2. Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu, http://www.tepav.org.tr/sempozyum/2007/?i=bildiriler, (28.04.2019).
- Tülüceoğlu, S. (2016). Türk Kamu Yönetiminde İyi Yönetişim Algısı: Isparta Örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
- Yalçın, A. (2010). İyi Yönetişim İlkeleri ve Türk Kamu Yönetimine Yansımaları, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
- Yıldırım, İ. (2004). Demokrasi, Sivil Toplum Kuruluşları ve Yönetişim, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
- http://info.worldbank.org/governance/wgi/Home/Reports, 09.08.2019.
