Toplumların yaşam tarzını değiştiren/dönüştüren teknolojik gelişmeler aynı zamanda devletlerin, karar vericilerin diplomasi uygulamalarının da değişmesine neden olmuştur. Bu süreçte diplomasi, sadece diplomatlar tarafından devletler arasında yürütülen faaliyet olmanın ötesine geçerek sınırlarını genişletmiş, devlet diplomatik faaliyetlerin yegâne uygulayıcısı olmaktan çıkmış, sivil toplum oluşumları, kanaat önderleri, sağlık, eğitim, turizm, sinema ve medya sektörleri, düşünce kuruluşları, uluslararası markalar gibi birçok sivil yapılanma sürece dâhil olmuştur. Dünya siyaset arenasında yer ve söz sahibi olmak isteyen devletler, yumuşak gücün cazibesini kullanarak daha uzun süreli ve etkili sonuca ulaşmak için gerek doğrudan devlet kurumlarını kullanmakta gerekse sivil yapılanmaları destekleyerek diplomasisine yön vermektedir. Literatürde yaygın şekliyle kamu diplomasisi olarak adlandırılan bu tarz uygulamalar, birçok akademik çalışmaya da konu olmuştur. Ancak gerek bu uygulamalarla ilgili kavramsal çerçevenin çizilmesinde gerekse bu tarz diplomatik faaliyetlerin incelendiği alan konusunda farklılıklar olduğu görülmektedir. Bu çalışmada, akademik bir model oluşturabilmek amacıyla kamu diplomasisinin kavramsal çerçevesi tarama yöntemiyle çizilmiş ve kamu diplomasisi hem halkla ilişkiler hem de uluslararası ilişkiler ekseninde ele alınmıştır.
Advances in technology, which have changed/transformed the lifestyles of societies, have also led to changes in the diplomatic practices of states and decision-makers. In this process, diplomacy has extended its boundaries beyond the activities carried out by diplomats between states, the state has become no longer the sole implementer of diplomatic activities, and many civil organizations such as civil society formations, opinion leaders, health, education, tourism, cinema and media sectors, think tanks and international brands have been involved in the process. In order to achieve longer and more effective results by using the charm of soft power, states that seek to have a place and a voice in the world political arena use directly state institutions and support civilian organizations to direct their diplomacy. These practices, commonly referred to as public diplomacy in the literature, have been the subject of many academic studies. Nonetheless, there are distinctions in the field in which these diplomatic activities are examined as well as the conceptual framework of these practices. For the purpose of creating an academic model, in this study, the conceptual framework of public diplomacy is outlined through a survey method, and public diplomacy is discussed in the axis of both public relations and international relations.